آن که یک عمرنکرده ست به کس آزاری

یاکه برداشته از دوش نزاری باری

ازپس مرگ که آن جسم همه خاک شود

هرگز از تربت پاکش نزندسر خاری

بلکه آن روز از آن خاک گیاهی روید

که دوایی شوداز بهر دل بیماری

استادگرانقدرم شاعر اصفهان :علی مظاهری